Ο ΠΑΟΚτσής που πάει να χαρίσει το πρωτάθλημα στην ΑΕΚ

Περίπου οτιδήποτε ακολούθησε μετά την επαφή ενός αντικειμένου με το κεφάλι του Όσκαρ Γκαρθία ανήκει στη σφαίρα της γελοιότητας. Μιας γελοιότητας που συνοδεύει χρόνια τώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες δεκαετίες με ΕΠΟ, ΕΠΑΕ, Σούπερ Λιγκ, ΚΕΔ, διαιτητές κλπ έχει στρεβλώσει πλήρως τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται όλοι το άθλημα. Όσα, λοιπόν, συνέβησαν μετά τη στιγμή που ένας οπαδός του ΠΑΟΚ κατάφερε να πετύχει τον προπονητή του Ολυμπιακού με ένα ρολό, ήταν σε αυτό το πλαίσιο.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Όλοι ή σχεδόν όλοι συντόνισαν τη συμπεριφορά τους στο ρόλο που επιβάλλει η θέση που κατέχουν στην φαρσοκωμωδία που λέγαμε παραπάνω και τη θέση που κατέχουν στο σύστημα. Δεν χρειάζεται να κάνουμε υποθέσεις γι' αυτό. Το έχουμε διαπιστώσει στην πράξη. Είναι βέβαιο πως το τραύμα που αποκόμισε ο Βλάνταν Ίβιτς στη Λεωφόρο τώρα πια θα έχει κλείσει, εκείνη η «πληγή», όμως, είναι που καίει τον ΠΑΟΚ τώρα.

Κάποτε κάποιος είπε «τα γραπτά μένουν». Το ίδιο και τα βίντεο, τα ηχητικά, οι δηλώσεις. Όλα αυτά είναι ντοκουμέντα που δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει κανείς, επιχειρώντας να κάνει το άσπρο μαύρο. Όταν ένα αντικείμενο που πετάει ένας κάφρος από την κερκίδα χτυπά έναν παίκτη, τεχνικό, διαιτητή ή ακόμα και τον διπλανό του, δεν υπάρχει τίποτα να κουβεντιάσεις. Είτε πρόκειται για καφέ στον Αναστασίου, μπύρα στον Ίβιτς ή ρολό στον Όσκαρ Γκαρθία, η ουσία είναι μία. Σε ένα μεγάλο ντέρμπι, που η πλειοψηφία του κόσμου έχει πάει με την ελπίδα και την προσμονή πώς θα δει την ομάδα του να νικά έναν σπουδαίο αντίπαλο, βρίσκεται ένας αχαρακτήριστος να χαλάσει όλη την φάση.

Για τον ΠΑΟΚ αυτό ήταν το ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ, μέχρι τώρα. Ήθελε να «τελειώσει» αγωνιστικά τους τύπους με τις φανέλες που έκαναν κουμάντο για χρόνια. Να κάνει μια πολυεπίπεδη επίδειξη ανωτερότητας και ισχύος. Από κάθε άποψη έμοιαζε ικανός να το πετύχει. Και βρέθηκε αυτός ο... φίλαθλος να του στερήσει την ευκαιρία. Από αυτόν τον άνθρωπο θα έπρεπε να ξεκινούν οι δηλώσεις της διοίκησης του ΠΑΟΚ. Για το πώς θα τον τιμωρήσουν οι ίδιοι για το χουνέρι που τους έκανε στη μεγαλύτερη στιγμή τους. Και μετά να πουν όσα θέλουν για προκλήσεις, ειλημμένες αποφάσεις και προβοκάτσιες των αντιπάλων τους. Το πώς διαχειρίστηκε ο Ολυμπιακός υπέρ του την κατάσταση, είναι μια άλλη ιστορία. Γι' αυτό υπάρχουν οι παράγοντες της ομάδας. Για να προασπίζουν τα συμφέροντά της με γνώμονα τους κανονισμούς της δικαιοσύνης και την προσωπική ηθική τους. Ακόμη κι αν, όπως και οι συνάδελφοί τους στον σύλλογο του βορρά, εύκολα λησμόνησαν πόσο υποβάθμιζαν ακριβώς το ίδιο γεγονός όταν στο «Καραϊσκάκης» οπαδός της ομάδας τους χτυπούσε τον Αναστασίου. Όποια κι αν είναι όμως η στάση των θυμάτων, η ουσία για τον θύτη δεν αλλάζει.

Και σ' αυτή την περίπτωση θύτης ήταν ένας οπαδός του ΠΑΟΚ. Που στην πιο μεγάλη ώρα του δικεφάλου του βορρά εδώ και χρόνια, αποφάσισε να σημαδέψει το κούτελο του Γκαρσία. Και ο «μπαγάσας» τα κατάφερε! Τον πέτυχε! Αλλά λίγη ώρα αφού σταμάτησε να πανηγυρίζει με τους διπλανούς του για το (δύσκολο πραγματικά) κατόρθωμά του, κάποιος του σφύριξε ότι ο Σάββας Θεοδωρίδης -που σε κάτι τέτοια είναι «μανούλα»- παίρνει την ομάδα και φεύγει. Και το χειρότερο είναι πως ακόμη δεν έχει καταλάβει πως αν τελικά πάρει το πρωτάθλημα η ΑΕΚ, δεν θα φταίει κανένα σύστημα που κυνηγάει τον ΠΑΟΚ, αλλά ο ίδιος.

Οι άνθρωποι του Ολυμπιακού υποστήριζαν μετά τα γεγονότα ότι περίμεναν ν' ακούσουν από τους υπευθύνους του ΠΑΟΚ μια συγγνώμη. Την ίδια ώρα οι Θεσσαλονικείς έκαναν δηλώσεις για οτιδήποτε άλλο εκτός από την «ταμπακιέρα». Για το γεγονός δηλαδή πως ένας οπαδός τους χτύπησε αντίπαλο. Λες και ποτέ δεν είχαν βρεθεί στην αντίθετη θέση. Η σύγκριση της συμπεριφοράς και της στάσης τους στις δύο περιπτώσεις είναι μια μορφή δικαίωσης γι' εκείνους που επιμένουν ότι το μόνο πράγμα που αλλάζει στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι αυτός που το διαφεντεύει. Κληρονομώντας κάθε φορά τη φρασεολογία, τη νοοτροπία και τον χαρακτήρα του προηγούμενου.